KİTABIN KONUSU
-Kitap kapağından alıntıdır.-
On iki yaşında cadı olduğunu öğrenen Sophie Mercer'in başı o günden sonra bir daha dertten kurtulmaz. Cadı olmak hiç de öyle umduğu gibi havalı bir şey çıkmamıştır: Çalı süpürgesiyle etrafta uçması yasaktır mesela, hâlâ herkes gibi otobüse binmek zorundadır. Konuşan bir kedisi de yoktur (zaten alerjisi vardır). Ayrıca semender gözü gibi şeyleri nereden bulabileceğini bile bilmez. Yaptığı acemice büyüler yüzünden annesiyle birlikte sürekli okul ve eyalet değiştirmek zorunda kalan Sophie okul balosunda denediği aşk büyüsünü de yüzüne gözüne bulaştırınca kendini bir anda sorunlu cadıların, perilerin, büyücülerin, vampirlerin ve kendi deyimiyle diğer "hilkat garibesi" ergenlerin gönderildiği bir ıslahevi olan Hex Hall'da bulur.
Burada da başını belaya sokmaktan geri kalmayan Sophie daha ilk günden süper model gibi görünen üç güçlü cadıyı kendine düşman eder, göz kamaştırıcı bir büyücüye abayı yakar, tüyler ürperten bir hayaleti peşine takar; bütün bunlar yetmezmiş gibi kampüsteki yegâne vampirin de oda arkadaşı olur. Üstelik bu vampir bir önceki oda arkadaşının esrarengiz ölümünün baş şüphelisidir. Ama Sophie çok daha büyük bir tehditle karşı karşıyadır: Kadim bir gizli topluluk bütün "hilkat garibelerini" özellikle onu ortadan kaldırmaya ant içmiştir.
NEREDEN ESTİ?
Şu son zamanlarda okuduğum tüm vıcık vıcık kitaplar beni genç-yetişkin türünden iyice soğutmuştu ki kütüphanede bu kitabı görünce içimden bu türe son bir şans vermek geçti.
5 YORUM
1- Daha önce okuduğum o genç-yetişkin kitaplarından çok daha farklı bir kitaptı bu. Baş karakter Sophia çok komikti. Tamam, o da erkeklere aşık oluyordu diğer genç-yetişkin kitaplarındaki gibi ama, o erkek hıyarlık yaptığında onu daha çekici bulmak yerine ondan soğuyor, tüm hayatını bir erkeğin üzerine kurmuyordu. Uzun zamandır göremediğimiz bir kız tipi anlayacağınız:)
2-Sophia'nın annesinin "Şu küstah ergen ayaklarını bir kenara bırak, Soph." lafı ise çoğu kitaptaki (özellikle yukarıda bahsettiğim, şu vıcık vıcık olan kitaplar) ergenlere sürekli içimden geçirip de söyleyemediğim bir laftı. Bu yüzden, burdan kendisine teşekkür etmek istiyorum:)
3-Hikaye gereksiz yere uzatılmamış ve sonunda epey de şaşırtıyor (birkaç kez hem de). Son 100 sayfada her bölüm finalmişcesine şaşırmama neden oldu ve kitap bittiğinde serinin diğer kitaplarını oldukça merak ettim.
4-Ayrıca birçok gönderme yapılmış kitap boyunca ve bu göndermeleri (Buffy'e bile gönderme yapılmış, düşünün artık) okurken yazarı, bu kadar ince düşündüğü için, tebrik etmeden geçemiyorsunuz.
5-Bu tarz kitapları sevenler için mutlaka okunması gereken; eğlenceli, sürükleyici, heyecanlı bir kitaptı. Tavsiye edilir;)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder